((تقدیم به عزیزانی که غریبند و دردمندند و ناله هایشان تنها ساززندگانی آنهاست ))

من غریبم ...


کس نمیداند درونم پر غم است ...


من غریبم ...


کس نمی بیند


نگاهم ، پرز درد و ماتم است ...



من غریبم ...


کس چه میداند


چه بغضی در گلو راه نفس را بسته



من غریبم ...


کس نمیفهمد


ناله هایم ، گریه هایم ، اشکهایم ...


دردها و خنده هایم ...


من غریبم ایدوست ...


تو نمیدانی که حتی در غریبی


مردنم ماتم ندارد ....

                                    ((غروب ))